    Szkoła w Kielczy była już na długo przed pruską reformą oświaty. O szkole można dowiedzieć się już z rachunków parafialnych z 1700 roku. Była to wówczas „Scholiarka” – szkoła z jednym nauczycielem. Szkoła wówczas mieściła się w drewnianym budynku wzniesionym na miejscu dzisiejszej remizy strażackiej. W późniejszych adnotacjach z 1727 roku zapisano, że szkoła posiadała także sad, łąkę oraz pole. Dzieci zdobywały tu wiedzę na temat prawd wiary a także uczyły się pisać i liczyć. Jej uczniowie pochodzili z Kielczy, Zamościa i Borowian.
Jeszcze do początku XIX wieku nie było powszechnego obowiązku nauki w szkołach elementarnych. Taki obowiązek wprowadziły władze pruskie a obejmował on dzieci od 6 do 13 roku życia. Rodzice dzieci mimo wszystko przedkładały naukę nad pracę w domu, uważano, że, na co komu nim szkoła mają uczyć się jak pracować, jak radzić sobie w domowych obowiązkach, w końcu one je kiedyś przejmą. Pomimo nakładanych kar za absencję dzieci nie wysyłano je do szkoły.
Wraz z reformą oświaty stara szkoła nie stara szkoła nie była w stanie pomieścić wszystkich dzieci objętych obowiązkiem edukacji. Wówczas podjęto decyzję o budowie nowej placówki. Duża pomoc przy jej budowie ofiarował ówczesny proboszcz Franciszek Heissig oraz hrabia Andrzej Renard. Nowy drewniany budynek wzniesiono w 1828 roku na ziemiach podarowanych przez parafię w niewielkiej odległości od starej placówki. W dalszym ciągu szkoła posiadała statut szkoły katolickiej i uczył w niej jeden nauczyciel. Do 1848 roku jej nauczycielem był Martin Kampczyk, który również udzielał się w parafii jako kościelny i organista. Pierwszy murowany obiekt postawiono 20 lat później, początkowo było to rozebrane zachodnie skrzydło szkoły. Wschodnie skrzydło przebudowano w ten sam sposób dopiero w 1873 roku. W szkole mieściły się dwie sale lekcyjne oraz dwa mieszkania dla nauczycieli. Pierwszymi ich lokatorami byli: Karll Przybylla i drugi nauczyciel Josef Felke. Wówczas placówka była w stanie zapewnić miejsce dzieciom objętym obowiązkiem edukacji także z najbliższej okolicy. Na przełomie XIX i XX wieku do szkoło uczęszczało 252 uczniów tworzących trzy klasy z samej Kielczy, 405 uczniów tworzących pięć klas z Żędowic i 432 uczniów tworzących pięć klas. Podział na oddziały następował wówczas dopiero od 5 klasy. Funkcję kierownika szkoły pełnił wówczas Paul Gorzel. W szkole uczono także religii, ale uczących ją nauczycieli nadzorował ks. Józef Wajda. On też przygotowywał osobiście dzieci do I Spowiedzi i Komunii Świętej.
Po 1933 roku w Kielczy władze nazistowskie obligowały nauczycieli do tego by dzieci uczyły się i mówiły wyłącznie w języku niemieckim. Mówienie po polsku czy też gwarą było karane upomnieniem a trzykrotne upomnienie skutkowało odebraniem dodatku rodzinnego. Dzieci były objęte obowiązkiem 8 letniej edukacji.
Następnym znanym długoletnim kierownikiem szkoły był Johann Sodzawiczny. Mieszkał on w domu naprzeciwko szkoły – dzisiejszy ośrodek zdrowia. Pełnił no także funkcję organisty w parafii. Kolejnym jego następcą w czasie wojny był Mälert mieszkający w szkole a nauczycielami wówczas byli: Hoffer Stanislaus przez zmianą nazwiska Kozioł, Gleicher i Kubish. Mieszkali oni w domu nauczyciela naprzeciwko cmentarza.
Pierwszy w powiecie oddział Związku Nauczycielstwa Polskiego powstał 8 kwietnia 1945 roku w Strzelcach Opolskich. Wówczas starosta strzelecki Zygmunt Nowak i przewodniczący ZNP – Ryziński wysłał nowych nauczycieli na teren powiatu. Z 79 szkół funkcjonujących do II wojny światowej uruchomiony uruchomiono jedynie 54, w tym także Szkołę Podstawową i Przedszkole w Kielczy.
Na funkcję kierownika tej placówki powołany został wówczas Michał Zając a pracujący tu nauczyciele to: Wiktoria Zając, Kolano – Jetzke, Franciszka Nakoneczna, Stefania Stelmach, Kazimiera Moskal i Helena Stefanowicz. Zajęcia były zorganizowane w 4 salach starej szkoły oraz w 2 salach byłego Jugendhausu, który mieścił się w budynku dzisiejszej poczty. Obowiązek nauki w niej obejmował 7 lat a nie jej przed wojną rok więcej a ten porządek pozostał do 1966 roku. Tuż po wojnie powrócono administracyjnie do obowiązku nauki w języku polskim. Dzieci milczały, bo dla wielu był to wówczas nowy język.
Nastał wówczas czas na formowanie myślenia według doktryny komunistyczno – socjalistycznej z wrogim stosunkiem do religii. Już w 1945 roku odebrano siostrom zakonnym prawo do prowadzenia przedszkola a pięć lat później usunięto z planu lekcji religię. Nauka religii odbywała się wówczas w kościele gdyż nie było salki katechetycznej a objęci jej nauką były klasy od 4 do 7 i odbywały się one jedynie w porze letniej ze względu na to, że kościół nie był ogrzewany. Na szczęście taka sytuacja panowała tylko rok, bo już od następnego roku przychylono się do prośby ks. F. Bialasa i udostępniono dla katechezy pomieszczenia szkolne. Naukę religii w kolejnych latach prowadził proboszcz a następnie wikarzy.
W 1973 roku stan techniczny budynku nie był już zadowalający, zaistniała, więc konieczność przeprowadzenia ekspertyzy budowlanej. Choć badanie techniczne było przeprowadzone niedługo po generalnym remoncie eksperci uznali, że szkoła nie nadaje się do użytku. Ówczesne władze proponowały by dzieci uczęszczały do szkoły w Żędowicach jednak rodzice wyrażając swój sprzeciw zorganizowali naukę dla dzieci we wsi. Dzieci od kwietnia 1974 roku uczyły się w czterech obiektach: w dawnym, Jugendhaus, u państwa Krawiec w dwóch pomieszczeniach, u państwa Czerwonków na Starym Osiedlu w 4 pokojach w starej szkole, w której była biblioteka, boisko i kancelaria.
Na zebraniu wiejskim w dniu 17 marca 1974 roku powołano Społeczny Komitet Budowy Szkoły, której budowa trwała od lata 1974 roku do sierpnia 1979 roku. Nowej szkole nadano imię Ludwika Waryńskiego. Duży wkład przy budowie nowej szkoły mieli mieszkańcy wsi. Salę gimnastyczną wybudowano w latach 1980/81 a w kolejnym roku dobudowano kuchnię.
Do 1971 roku kierownikiem szkoły był Franciszek Baran a do grona pedagogicznego dołączyli między innymi: Panek Stanisław, Geabel Józef, Szaton Maria, Pietruszka Wieszołek Joanna.
Od roku 1979 dyrektorem nowej szkoły był Franciszek Iwaniów który sprawował swoją funkcję do 1981 roku. Jego następcą była Joanna Wieszołek sprawująca tą funkcję do 1992 roku a od tego roku do obecnego czasu funkcję dyrektora szkoły pełni mgr Gabriela Gosztyła.
W 1999 roku z nową reformą oświaty wprowadzono 7 letni obowiązek nauki w szkole podstawowej a następnie jego kontynuację w klasach gimnazjum. Urząd miasta dawał wówczas propozycję umieszczenia gimnazjów w Zawadzkim i Żędowicach. Dzięki listowi otwartemu podpisanemu przez 830 wiernych w wieku wybiorczym a wystosowanemu przez parafię po długich rozmowach i konsultacjach utworzono w filię Gimnazjum Żędowickiego w Kielczy. Powstał w ten sposób Zespół Szkolno Gimnazjalny, który formalnie zatwierdzono w 2004 rok. W tym właśnie roku szkoła otrzymała nowe imię Wincentego z Kielczy i otrzymała sztandar.
Szkoła oprócz działalności oświatowej prowadzi działalność kulturalną. Jest jak gdyby jednym z ośrodków kształtowania świadomości kulturalnej regionu. Wielkim bogactwem szkoły jest założony i prowadzony przez Lucynę Iwaniów zespół wokalno – instrumentalny.

Zespół ten zdobył wiele nagród i wyróżnień między innymi:
dyplom i wyróżnienie I stopnia w Rejonowym Przeglądzie Zespołów Artystycznych w 1986 roku,
dyplom i wyróżnienie I stopnia dla chóru „a capella” w tym samym przeglądzie z 1987 roku,
dyplom i wyróżnienie III stopnia w Wojewódzkim Przeglądzie Zespołów Wokalno – Instrumentalnych w 1986 roku,
dyplom i wyróżnienie I miejsca w Wojewódzkim Przeglądzie Szkolnych Zespołów Artystycznych w 1995 roku,
dyplom i wyróżnienie I miejsca w Ekumenicznym Festiwalu „Credo On unum Deum” w Warszawie spośród grona 44 zespołów z całej Polski oraz Grodna na Białorusi.

Działalność kulturalna szkoły przejawia się zachęcaniem społeczeństwa do kultywowania tradycji, między innymi zdobienia jajek wielkanocnych przez organizowanie konkursu Kroszonkarskiego już od 9 lat, którego inicjatorką była katechetka Sylwia Olkuśnik. Występy szkolnych zespołów upiękniają przeróżne uroczystości we wsi czy też w parafii jak np. jasełka. Szkoła prowadzi także działania charytatywne w ramach organizacji Caritas.

Zapraszamy wszystkich na naszą stronę: http://www.zsg.kielcza.pl