Niedaleko kościoła parafialnego oraz Starej Chaty tuż przy Pierwszym Cmentarzu Parafialnym a dokładnie po drugiej stronie rzeki Kieleczka pośród podmokłych łąk znajduje się późnośredniowieczny gródek stożkowaty z XIII-XV w. Jest on cennym zabytkiem archeologicznym, w późnym średniowieczu spełniał zadania osadnicze i obronne. To jeden z nielicznych obiektów tego typu na Górnym Śląsku ma utrwaloną czytelną charakterystyczną formę terenową (postać kopca jego wysokość ok 5 m). Obiekt na planie koła otoczony jest bagnistym terenem oraz fosą rzeką. Podczas badań sondażowych z 1957 roku, prowadzonych przez profesora J. Kaźmierczyka i F. Lachowicza, na terenie grodziska znaleziono kilkadziesiąt kawałków naczyń glinianych oraz zwęgloną belkę, oblepioną przepaloną gliną, będącą prawdopodobnie pozostałością po wznoszącej się niegdyś na szczycie kopca wieży mieszkalno-obronnej. Do dziś nie zachowały się żadne ślady fosy i wału – nie wiadomo, czy w ogóle istniały.
Źródło:
Gorgolewski Wojciech, Grodziska Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego z lotu ptaka, Katowice 1996.